Herbata i jej historia - jak to się zaczęło
Nie samą kawą człowiek żyje, prawda? Herbata jest drugim, obok kawy, gorącym napojem, po który codziennie sięgają miliony ludzi na całym świecie. Spożywa się niemalże tak dużo herbaty jak i wody. W czym zatem tkwi jej sekret? Co sprawia, że niezmiennie od wieków herbata nie tylko nie traci na zainteresowaniu, a wręcz stale zyskuje na popularności? W dzisiejszych czasach ciężko sobie wyobrazić jedzenie posiłków czy deserów bez kawy lub filiżanki aromatycznej herbaty. Obecnie stanowią integralną część właściwie każdego posiłku. Jak je podawać? W czym je parzyć? I najważniejsze – skąd wzięła się herbata i jak to się stało, że znalazła stałe miejsce w naszych menu?
Z Azji do Europy
Za odkrywców herbaty uważa się Chińczyków. To oni jako pierwsi zaczęli spożywać parujący napar z liści herbaty, a następnie dość niechętnie przyczynili się do rozpowszechniania jej na całym świecie. Pierwsze wzmianki o herbacie, w zależności od źródeł, pojawiają się w Chinach już około dziesiątego wieku przed naszą erą. Co ciekawe, legenda głosi, że odkrycie naparu to dzieło zupełnego przypadku. Chińczycy przed wieki bardzo starannie strzegli swojej tajemnicy dotyczącej tego bursztynowego napoju. Nie udało im się jednak zachować go tylko dla siebie. Kolejnym narodem, który miał okazję doświadczyć niezwykłego smaku i aromatu herbaty byli bowiem Japończycy. Za sprawą pewnego japońskiego mnicha zakonu buddyjskiego, który przywiózł ze sobą nasiona herbaty z Chin do Japonii, rozpoczęto ich uprawę i tak narodził się cały starannie celebrowany rytuał parzenia liści herbaty w Japonii.
Natomiast do Europy herbata trafiła znacznie później. Mówi się, że jako pierwsi zetknęli się z nią Rosjanie i miało to miejsce w XVI wieku. Ciekawostką może być fakt, ze po dziś dzień w Rosji herbata w liściach jest znacznie bardziej popularna niż ta w torebkach. Następnymi amatorami herbaty zostali Holendrzy i Portugalczycy, którzy znani są również z tego, że przez długi czas pozostawali jedynymi importerami tego suszu w Europie. Stamtąd herbata trafiła do Anglii, gdzie bardzo szybko zdobyła wielu zwolenników i obecnie stanowi najpopularniejszy napój w tym kraju. Popołudniowa herbatka w Anglii jest współcześnie jednym ze znaków rozpoznawczych angielskiej kultury i tradycji.
Rytuał parzenia herbaty
Na smak tego naparu wpływają zarówno temperatura jak i czas parzenia. Czarna herbata, by nabrać odpowiedniej dla niej barwy i aromatu, potrzebuje około minuty oraz temperatury bliskiej lub równej 100 stopniom Celsjusza. Zielonej herbacie natomiast wystarczy temperatura 70-90 stopni Celsjusza. W zależności od gatunku należy ją parzyć od minuty do nawet dwóch, trzech czy nawet sześciu minut. Znacznie mniej popularna, a wciąż niesamowicie smakowita jest biała herbata, którą, podobnie jak zieloną parzymy w 70-90 stopniach przez około minutę do trzech.
Czas spędzony na parzeniu herbaty uważa się za niezwykle relaksującą czynność. Rytuał pozwala się również zapoznać z różnorodnością smaków i aromatów herbaty. Dodatkowo istnieje wręcz niezliczona ilość różnego rodzaju dzbanków i zaparzaczy, które umilają czas spędzony na przygotowaniu, podawaniu i późniejszym spożywaniu herbaty.
Jeśli lubisz, żeby Twoje zamiłowanie do gadżetów było widoczne i obecne w każdych, nawet najprostszych codziennych czynnościach, to z pewnością masz już swój ulubiony, designerski zaparzacz do herbaty umieszczany bezpośrednio w naczyniu do zaparzania. Taka forma pozwalająca na zawieszenie zaparzacza na brzegu kubka zapobiega opadaniu fusów na dno naczynia. Zmyślny gadżet spełnia swoją funkcję będąc nieco awangardowym i jednocześnie funkcjonalnym dodatkiem w Twojej kuchni.
Dla wielbicieli tradycyjnych form oraz fanów odtwarzania rytuałów odpowiednim może się okazać żeliwny imbryk. Ten inspirowany japońskim designem tradycyjnych czajniczków doskonale nadaje się do parzenia herbaty w liściach oraz suszonych ziół. Wystarczy je wsypać do sitka wewnątrz imbryka, zalać wodą w odpowiedniej temperaturze i odstawić do zapatrzenia. Czajniczek jest niezwykle użytecznym i stylowym przedmiotem, który z pewnością powinien się znaleźć w każdej kuchni.
